{ Rozdział 14 }

Z każdą chwilą nasze pocałunki stały się coraz namiętniejsze jednak w porę się opamiętałam i jak najszybciej się od niego oderwałam.

- Nie, Jack.. nie mogę..

- Nie możesz jednak wciąż to robisz.  - Odparł Jack a na jego twarzy pojawił się chytry uśmieszek. Szczerze mówiąc to ja nie potrafiłam go nienawidzić, tak bardzo mnie do niego ciągnęło, że gdy patrzyłam w jego cudowne czekoladowe oczy to po prostu nie mogłam się powstrzymać. Miał w sobie to coś co przyciągało mnie coraz bardziej do niego. 

- Jack?

- Tak? 

- Możesz ze mnie zejść?- Zapytałam zaczynając go odpychać od siebie go jednak chłopak nie dał się tak łatwo i wciąż tkwiliśmy w tej samej pozycji. 

- Pomyślmy... Nie.

- Jack, nie żartuj sobie. Złaź.

- Jak dostanę nagrodę. - Na jego twarzy znowu zagościł chytry uśmieszek. Jedną z cech jacka było to, że jest bardzo uparty. Jak sobie czegoś zażyczy to musi to dostać i będzie tak długo męczył aż w końcu tego nie dostanie jednak ja nie chciałam mu się dać tak łatwo, lecz wiedziałam, że jeżeli chcę wstać to niestety muszę spełnić jego życzenie. Jednak postanowiłam się z nim troszeczkę podroczyć.

- Nie całuje nieznajomych.

- Hmmmmm, czyżby?

- Tak kochanie. 

- Wiesz słonko, jakoś 5 minut temu byłaś bardzo chętna do całowania mnie.

- To przez twój urok.

- Wiem, jestem uroczy. Nie musisz mi tego mówić. 

- Skromny jesteś jak widzę. - Jack zaczął się śmiać a ja dołączyłam do niego. Szczerze mówiąc to kochałam się z nim droczyć, zawsze sprawia, że się uśmiecham, że się śmieje. Miał niezwykłe poczucie humoru i właśnie to w nim ceniłam.

- No chodź tutaj. - Złapałam go delikatnie za koszulkę i pociągnęłam go w swoją stronę po czym musnęłam delikatnie jego usta. Chłopak odwzajemnił mój gest pogłębiając nasz pocałunek. Poczułam przyjemnie ciepło, które z każdą chwilą rozchodziło się po moim ciele. Tego co czułam nie dało się opisać słowami, czułam. Tylko z nim mogę być naprawdę szczęśliwa bo wiedziałam, że nikt nie da mi takiego szczęścia jakie on daje mi. Będą wzloty i upadki jednak nigdy nie będę potrafiła go znienawidzić bo jest to po prostu niemożliwe. Z każdym dniem kocham go coraz bardziej i nie potrafię bez niego żyć. 

Po kilkunastu minutach oderwaliśmy się od siebie, Jack pomógł mi wstać i zaczęliśmy patrzeć sobie głęboko w oczy po czym zaczęłam głaskać go delikatnie po policzku. 

- Co dalej z nami Jack?

- Kimmy?

- Tak?

- Chcesz zacząć wszystko od nowa?

- Chcę. Ale co z Lindsay?

- A co ma być? Nic do niej nie czuje, NIC! Kocham tylko moją księżniczkę.

- To słodkie.

- To zaczynamy od nowa?

- Tak.

- Nie masz pojęcia jak strasznie się cieszę. - Odparł chłopak po czym przytulił mnie mocno do siebie, błyskawicznie odwzajemniłam jego gest przytulając się do niego jeszcze mocniej.

- Kocham Cię.. - Wyszeptał chłopak.

- Ja Ciebie Też.. - Wyszeptałam.

Zaczęło się ściemniać dlatego postanowiliśmy wrócić z Jackiem do domu, oczywiście chłopak zadeklarował, że odprowadzi mnie pod samą furtkę. Przez całą drogę rozmawialiśmy, przytulaliśmy się, śmialiśmy się. Brakowało mi kontaktu z nim i ciesze się, że w końcu jest jak dawniej. 

Po kilku minutach dotarliśmy do mojego domu, stanęłam przed furtką jednak szybko odwróciłam się w stronę Jacka i pocałowałam go na pożegnanie.

- Do jutra skarbie. - Odpowiedział Jack całując mnie jeszcze w policzek.

- Do jutra kochanie. - Posłałam mu pogodny uśmiech po czym otworzyłam furtkę i skierowałam się w stronę drzwi. Chwilę później byłam już w domu. Jack odwrócił się i poszedł w stronę swojego domu.

Błyskawicznie wbiegłam do swojego pokoju i rzuciłam się na łóżko. Nie mogłam przestać się uśmiechać, jak najszybciej musiałam powiedzieć Grace o tym co się stało. Szybko wzięłam telefon, wystukałam jej numer i przyłożyłam telefon do ucha. Po chwili usłyszałam głos.

- Halo?

- Ty mi nie uwierzysz!

- Co się stało?!
- Zgadnij kto właśnie jest dziewczyną Jacka..

- Ale on nie ma... Czekaj, wróciliście do siebie?!

- Tak!

- Aaaaaaaaa! Cieszę się, bardzo się cieszę!

- Ja też!

- Ale co, jak, kiedy?!

- Opowiem Ci wszystko jutro, bo na dzisiaj za dużo mam wrażeń!

- Trzymam cię za słowo.

- Dobranoc.

- Dobranoc.

Rozłączyłam się, odłożyłam telefon na miejsce i ponownie położyłam się na łóżko.


*************************************************************

Witam. Matko, taki nudny ten rozdział, że hej. Starałam się ze wszystkich sił, chciałam, żeby wyszedł dobry, ale jak zwykle wyszedł taki jak zawsze. Właściwie to rozdział zawiera jeden wątek, obiecuje, że w następnym podkręce trochę akcję. Przynajmniej to planuje ;D
Chciałabym Was również zaprosić na mojego nowego bloga { klik }
Blog zacznie funkcjonować pod koniec czerwca. Mam nadzieje, że przypadnie Wam do gustu.

To tyle.
Następny postaram się napisać jak najszybciej :)

Do następnego!